جلالی: تیم ملی با تعدادی بازیکن که کیفیت ویژه‌ای دارند، سرپاست/ مقاومت در برابر تغییرات، خیلی زیاد خواهد بود

رئیس کمیته توسعه و توسعه انجمن فوتبال توضیحی در مورد برنامه آکادمی فوتبال ارائه داد. گال معتقد است که اجرای این پروژه می تواند عقب نشینی فوتبال ایران را جبران کند.

به گفته سرویس ورزشی – ، فوتبال ایران در سال ششم با چالش های زیادی روبرو شده است و از یک طرف ، در هر دو باشگاه و مناطق ملی ، شرایط خوبی وجود ندارد. اگرچه تیم ملی در مرحله مقدماتی جام جهانی و ساعاتی پس از آغاز سال به نتایج خوبی رسید ، اما برای جشن گرفتن جام جهانی فقط به یک امتیاز نیاز دارد ، اما تیم های باشگاه به هیچ وجه عملکرد دفاعی را انجام ندادند.

در این حالت ، ما با مربی فوتبال و متخصص ما مجید گلالی مصاحبه ای داشتیم و به سؤالات خبرنگار ورزش تاباک پاسخ دادیم. توجه به این نکته حائز اهمیت است که مجید جلالی در حال حاضر به عنوان رئیس کمیته توسعه و توسعه اتحادیه فوتبال فعالیت می کند و وی رئیس کمیته فنی و مشاور مهدی تاج است.

Tabnak: ارزیابی شما از فوتبال ایران در بخش های ملی و باشگاه چیست؟

اگر از جنبه های مختلف مانند اتحاد بازی ها ، استانداردهای باشگاه یا استاندارد سازی استادیوم به فوتبال خود نگاه کنیم ، در راه پیشرفت هستیم. با توجه به الزاماتی که EFC و FIFA مجبور به برگزاری مسابقات هستند ، ما در راه پیشرفت هستیم و در سال ششم ، من در این مسیر کار می کردم و شخصاً از نزدیک شرکت کردم. اما اگر می خواهیم در مورد حوزه هنری صحبت کنیم ، باید بگویم که ما در مسیر پیشرفت نیستیم. از آنجا که تمام انرژی و بودجه فدراسیون در مناطقی مانند استاندارد سازی ، مسابقات یا مقررات و کلیه ادارات دولت در فدراسیون صرف می شود.

در حقیقت ، در جنبه های فنی برای سالها ، هیچ روشی و بیش از 5 یا 5 سال در زمینه های فنی وجود نداشت ، و اگر اینگونه نباشد ، این یک کار با کیفیت نبود. به عنوان مثال ، شما ممکن است بگویید که ما دوره های آموزشی زیادی را پشت سر می گذاریم ، اما هیچ چیز از این دوره ها بیرون نیامده است ، زیرا سیستم تمرینی ما سیستم مناسبی نیست ، به دلیل این الگوی فصلی که مربی دریافت نمی کند.

Tabak: آیا فکر می کنید فوتبال ایران بعد فنی رقبا و مسافت طولانی را ترک کرده است؟

به طور کلی ، ما در مناطق غیر فنی پیشرفت کرده ایم ، اما در زمینه هنری. اکنون می توانید به وضوح ببینید که باشگاه های ما در آسیا با هر حریف که بازی می کنند ، تفاوت در مدل بازی مشخص است. این دیگر این گفته نیست که ما از برتری مواد یا خلاقیت فردی خود استفاده می کنیم. حتی برای آنها ، مخالفان راه حلی پیدا کردند. ما از نظر جسمی از مخالفان خود قدرتمند هستیم ، اما وقتی به دلیل مدل بازی خود به میدان می رویم ، اغلب نمی توانیم کاری انجام دهیم. از آنجا که فوتبال به رویه های تیمی و یک سری بازی هایی که در مالکیت توپ و بازی عمیق تر می شوند بستگی دارد ، ما آن را نداریم و در این موارد ، ما کاملاً عقب مانده و شاید مدل بازی ما به مدت 5 یا 5 سال باشد. بنابراین ما در این باشگاه می بینیم تا پایه و اساس ، با وجود تلاش و تلاش های مدیران و تدارکات برای آموزش ، ما نمی توانیم موفق شویم. حتی اگر تیم ملی موفق شود در مقایسه با فوتبال آسیا تعدادی از بازیکنان با کیفیت خاص باشد و آنها تیم ملی ما را در حال حاضر حفظ کرده اند.

Tabak: آیا می توانیم بگوییم که تیم ملی جام جهانی این است که بگوییم فوتبال ملی ما در مسیر صحیح قرار دارد؟

این بدان معنا نیست که تیم ملی به جام جهانی صعود می کند این است که فوتبال ما در مسیر صحیح قرار دارد. حتی تیم ملی ما ممکن است طی دو سال آینده موفقیت داشته باشد ، اما اگر در همان مسیر بمانیم ، به هر طریقی هستیم ، این موفقیت ها نمی توانند پایدار باشند. مگر اینکه گروهی از سازندگان فوتبال و گروه ذینفعان در فوتبال بپذیرند که مسیر فعلی باید در زمینه های مختلف کاملاً تغییر کند. هیچ کس هنوز این تغییر را پذیرفته است ، و اگر بپذیریم و شروع کنیم ، می توانیم از چالش دشواری که در دو سال آینده انتظار داریم خلاص شویم ، در غیر این صورت پس از دو سال بودن شرایط سخت تری خواهیم داشت.

Tabnak: چگونه می توان ساختار فنی ، مدیریت و زیرساخت های رقبای آسیایی را که کاملاً مشهود هستند جبران کنیم؟

زیرساخت هایی را که به یک سری بودجه نیاز دارد به تأخیر بیاندازد. این قرارداد در حال حاضر با تعدادی از شرکت ها ، چه محلی و چه خارجی ، بسته شده است و آنها استادیوم و زمین هستند. پول ما برای مسائل روزانه مانند آوردن چنین مربی یا آوردن چنین بازیکن خارجی و خرج کردن پول سنگین هزینه می شود. در این راستا ، باید در دیدگاه مدیران تغییراتی ایجاد شود. به عنوان مثال ، یک مدیر که بیش از دو سال در یک سال بیش از دو سال تریلیون دلار خرج می کند ، می تواند هزاران دلار در زیرساخت ها هزینه کند. یا حداقل بخش بزرگی از آن را صرف چنین موضوعاتی کنید. اما توسعه نیافتگی فنی هیچ راهی برای داشتن یک برنامه استراتژیک طولانی مدت ندارد.

ما این برنامه را طراحی کرده ایم و قبلاً حدود 6 ماه روی این برنامه کار کرده است و سخت کار کرده است تا افراد بسیار با ارزش و نخبه ای باشند. این برنامه باید تصویب شود و ضمانت اجرایی داشته باشد ، باید بودجه و کارمندان داشته باشد. اگر بتوانیم امسال شروع کنیم ، می توانیم بگوییم که بعد از دو سال اثرات آن را خواهیم دید. بخش مهمی از توسعه فنی ما شامل دوره های آموزشی است که سیستم آنها نیاز به تغییر کامل دارد. یا به عنوان مثال ، سیستم تمرینی بازیکنان در فوتبال اساسی ، که از 5 سال تا 5 سال است و باید یک سیستم هماهنگ در سراسر کشور داشته باشد. در کلیه مدارس و آکادمی های فوتبال. یا به عنوان مثال ، انتخاب مربیان در سطح ملی یا تشکیل تیم های ملی در سطوح مختلف. طراحی ما آکادمی فوتبال ایران نام دارد که تقریباً همه روستاها ، حتی دورافتاده ترین روستاها را در بر می گیرد. طبق این طرح ، نیازی به شرکت در روستاهای خوزان یا هرموزجان برای آزمایش تهران نیست ، جایی که همه ما می دانیم که موارد اجتماعی غیر عادی ایجاد می شود یا بعضی اوقات از خانواده ها. همه اینها را می توان در پروژه آکادمی فوتبال ارائه شده در برنامه نابود کرد و ما می توانیم شش سال کاهش فنی خود را جبران کنیم.

Tabnak: چالش های اصلی فوتبال ایران در سال ششم چیست و چگونه با آن روبرو می شوید؟

چالش اصلی ما در سال مقاومت در برابر تغییراتی است که باید انجام شود و من مطمئن هستم که این مقاومت بسیار زیاد خواهد بود. من از اول سپتامبر این مقاومت را دیدم و لمس کردم ، و شاید اگر زنده بمانم ، دلگرمی که یک شخص یا دو نفر به من دادند این بود. این مقاومت مقاومت بسیار دشواری است. از داخل و از بیرون. من فکر می کنم ما باید در بسیاری از زمینه ها تغییر کنیم ، اما به هر حال ، کسانی که اوضاع دارند از تغییرات در زمینه های مختلف پشتیبانی نمی کنند. به عنوان مثال ، ما باید تغییرات اساسی در رقابت اساسی میدانی ایجاد کنیم. به عنوان مثال ، تیمی از امید از شبار برای بازی در ارومیا ، غیر منطقی ترین کارهایی است که ما برای این کودکان انجام می دهیم.

فکر کنید که Shabhar Plays Urmia یا برعکس. کسانی که نمی توانند با هواپیما بروند در حالی که ساعت ها در سفر به جلو و عقب می روند ، به اتوبوس می روند. آنها برای چند روز سقوط می کنند. خستگی و فرسودگی راه است. آیا این به پیشرفت کمک می کند؟ ما باید الگوی قهرمانی خود را کاملاً تغییر دهیم. مدل این است که ما هم باشگاه و هم در انتخاب تحریم داریم. ما باید هر دو را به صورت موازی حرکت دهیم. این برنامه های مورد انتظار در برنامه استراتژیک است و امیدوارم که بتوانیم انجمن فوتبال ، وزارت ورزش و گروه موسسات مرتبط با فوتبال را ترغیب کنیم و به اجرای این برنامه توجه کنیم تا بتوانیم در آینده امیدوار باشیم.